Oh, Childhood Ruined!

Morbidly [Singing] My Nursery Rhymes ⛈☠️
By: Didge Martin 🤘

~ ~

What if the little stars that always twinkle wonder what I am?
Will I ever be exorbitantly capable of pleasing all of them?
Will I be up above the world so high? Expecting that the only true diamond in the sky will eventually die.

If life is but a dream,
Will I keep rowing my boat that's almost sinking?
Will I be merrily, merrily reaching my goal as the drastic sea of troubles engulf and eventually drown my consciousness dreaming?

If this is such a small world after all,
Why does hatred still embody our own domiciles and destroy our soul?
If this is such a small world after all,
Why are there disputes on the national interests; blaming one another on who should take the fall?

Whatever happened to that little lamb Mary had?
Was it eventually forgotten when Mary met a very gentle lad?
Did the Hunting Wolf successfully torment the poor young sheep?
Perhaps that's why Mary and his lad had comfortable woolly sheets.

Speaking of sheep,
Has Baa Baa Black Sheep gone too far and deep?
Oh, its perpetuated wool;
Three-bag full.
I know I won't be the master nor the dame,
For I'll always be a little boy living down the lane.

Oh how I miss old McDonald and his farm
All his animals were so gentle and calm.
But who will take care of them now; Imagine the plight!
If he has travelled and passed through the light.

I wish I haven't given you my all.
If Humpty Dumpty had a great fall,
He would've been shattered into multiple damned pieces.
Just like how my heart felt when you left me, complaining with endless screeches.

It's time to end this poem with the oh-so-famous Alphabet Song.
ABCs that were always there all along-

Assertive enough that I portrayed
Bizarre yet hauntingly true realizations;
Couldn't stop tickling this brain of mine.

Now I know my ABC,
Next time won't you appraise with me?
So long, farewell.
I hope we meet again.
I never thought that nursery rhymes can be morbid; not until then.

Hanggang Saan Tayo Makakarating?

A Slam Poetry performed by Yours Truly, Didge Martin

~ ~

Lumilipad lang lagi ang aking kaisipan;

Bago pa man matuklasan ang grabidad,

Ito'y umiiral na noon pa man, magpasawalanghanggan

Parang pag-ibig ko sa'yo, hindi pa man nagsisimula,

Alam kong wala na itong katapusan

Lingid lang sa iyong kaalaman;

Labis kitang naiisip; tuwing malamig

Labis kitang naiisip; tuwing tulog ko'y mahimbing

Labis kitang naiisip; tuwing kakain

Labis kitang naiisip; tuwing sasapit na ang dilim

Ngunit sa paglipas ng oras, ako'y mapapaisip

Ayaw ko nang makipagsapalaran sa tadhanang 'di ko naman kinakaya

Ayaw ko nang makipagsapalaran sa tadhanang wala naman akong pag-asa

Simula noong nakilala kita

Sinabi mo nalang sana sa umpisa,

Na tayo'y maglalaro lang pala.

Ang mga nararamdaman ay parang nasa aspeto ng patintero;

Bawala magpahuli, kundi ika'y mapapahamak lamang

Ang mga nararamdaman ay parang nasa aspeto ng tumbang preso;

Bawala mahulog kundi ika'y mahihirapan bumangon kinabukasan

O di kaya'y tagu-taguan; pahirapan pang malaman kung nasaan nga ba ang tunay na nararamdaman, meron nga ba o palasaisipan lamang?

Hindi ko alam kung saan ako nagkulang

Patawad, ako'y nagkakamali rin

Ngunit ang hindi ko maintindihan,

Ay kung bakit mawawala ka na lamang ng walang paalam?

PAALAM- saan nanggaling ang salitang yan?

Walang pinagbasehan, walang patutunguhan

Teka nga muna, simulan natin kung paano nagkaroon ng ganitong ideya

Gusto na ba kita noon pa man, o ginusto lamang kita dahil sa bugso ng nararamdaman?

Naalala mo ba kung paano mo ako unang pina-ngiti sa mga simpleng bagay na pinapakita mong hindi naman nauusisa sa simula?

Naalala mo ba ang unang pagkakataon na nagkahawak ang ating mga kamay't tibok ng puso'y 'di maipaliwanag ang nadarama?

Naalala mo ba ang lahat? O sadyang ang mga magagandang ala-ala para sa akin ay normal lamang na  mga pagkakataon para sa'yo?

Hindi ko lubos maisip kung paano ako nakarating sa ganito. Saan nga ba tayo patungo?

Tumatakbo sa aking isipan, sumasagi lagi sa aking konsensya, nauubusan na ng pasensya

Naalala mo ba ang lahat? Ilang beses ba kitang susuyuin para pahalagaan ang nakaraan?

"Ang Nakaraan" minsan linya sa teleserye,

Madalas ala-alang may iniiwang mensahe

Mapait man o matamis, merong bigat na hindi mapapantayan ng kasalukuyan

Ang mga posibilidad ay hindi ko hawak ngunit patuloy kong hinahanapan ng paraan

Ngunit namulat ako sa realidad na tayo'y pawang imahinasyon lamang

Ang nakaraan; gustung-gusto mong balik-balikan ngunit hanggang dito ka na lamang

Nagiwan ng mga 'di mapapantayan na memorya

Nagiwan din ng pighati sa 'yong sistema

Patawad sa masyado kong pagunawa

Na ang pagbigay ko ng interpretasyon sa atin ay umaapaw

Pinupuno ng pusong ito; patuloy na sumusugod kahit sugat-sugat na

Patawad kung akala ko ang puso mo'y magrabo

Ang katotohanan pala ay mas masahol pa sa aso

Ang puso mo'y parang yelong napakalamig; parang gusto ko na itong basagin

Patawad kung masyado akong umasa sa'yo

Nang dahil sa hindi pagkakaunawaan, tayo'y nagkagulo

Napagiwanan ako, naging parang siraulo

Patawad, ako'y nagbigay lamang ng pagmamahal sa'yo

Ang dami ko nang nabitawang salita; nakaabot na tayo sa yugtong ito

Hanggang saan nga ba makakarating ang piyesang ito?

Patuloy na bumubulabog sa buong pagkatao ko,

Kung meron nga ba talagang 'tayo'

Kung meron nga ba talagang 'tayo' - saan tayo nabibilang?

Kung meron nga ba talagang 'tayo' - saan tayo pupunta?

Kung meron nga ba talagang 'tayo'; Hanggang Saan Tayo Makakarating?

Pluviophilic Thoughts

Excerpts from my Instagram captions

The Shortest Poems; the deepest meanings bombarded between belief and doubt:

Too many leaves of my past has already fallen and decomposed.
But there will always be new ones.
Not all who fall are necessarily hurt;
Sometimes you just do, so you can spring to be better. 🍃🍂🌳

I wonder why I chose to be lost,
Deciding not to pause;
I wonder how it would be,
To wander off and find prosperity 🐈

Gravity pulls me back
As I walk past this path
It tells me I'm missing something
But I can't quite figure it yet
~
Maybe it's you.
Maybe it's just gravity messing with me.
Just, maybe. 🛣🎹

Will the rain ever fall down?
Will we even know how long will it last?
Will you ever be there if I start to fall too? ☔